کتاب جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال ( مفاهیم، طبقه بندی و تکنیکها )کتابی است کاربردی که به پزشکان محترم درباره اصول و روشهای مختلف جراحی زیبایی ناحیه ژنیتال راهنماییهای خوبی ارائه میدهد.

قرن بیست و یکم عصر تکنولوژی های پیشرفته و اکتشافات منحصر به فردی مانند کربوکسی تراپی است که یکی از محبوب ترین و گسترده ترین تکنولوژی های نوین پزشکی است که در اواخر قرن بیستم ظهور کرد و به سرعت به یک روش روتین تبدیل شد. امروزه دشوار است حوزه ای از پزشکی را نام برد که در آن کربوکسی تراپی عملکردی عالی و ایمن را نداشته باشد.

از مزایای کربوکسی تراپی جوانسازی واژن است. با گذشت زمان و اثرات افزایش سن، پوست واژن شل و افتاده می شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. زایمان ودوران یائسگی زناننیز، اغلب با آتروفی بافت اطراف پری نئوم، کاهش کارایی، تورم بافت و کاهش پاسخ به محرک ها، همراه می باشد. علاوه بر اثرات زیبایی کربوکسی تراپی در این ناحیه، پوست واژن نیز کشیده می شود. استفاده از کربوکسی تراپی در جوان سازی واژن، در عملکرد و ظاهر واژن تاثیر می گذارد.این روش با تزریق ۵تا ۶واحد کربن دی اکسید کربن به ناحیه مورد نظر، جهت تحریک و رشد مویرگ های جدید در بافت ها، انجام می شود. کربوکسی تراپی روشی سریع و غیر تهاجمی است و بیمار بلافاصله بعد از درمان، به زندگی عادی خود بر می گردد

پلاسما حالت چهارم ماده است که امروزه کاربرد گسترده ای در صنعت پزشکی یافته است.

کاربرد پلاسما در جلوگیری از پوسیدگی های دندان، که به عنوان یک عامل استریل کننده بسیار قوی عمل کرده و می تواند در عمق پوسیدگی و عفونت نفوذ کند. این فناوری قابلیت از بین بردن عفونت های مختلف باکتریایی ویروسی و قارچی را دارا می باشد.

برای از بین بردن عوامل عفونت زا در محیط دهان کاربرد دارد.

برای ضد عفونی کردن کانال ریشه که فضای باریکی دارد کاربرد بالایی دارد.

در فرایند استفاده از کامپوزیت باعث تقویت اتصال کامپوزیت می شود.

همچنین پلاسما در فرایند سفید کردن دندان ها قابلیت استفاده دارد. که همراه با H2O2 قابلیت سفیدکردن دندان را بسیار بهبود می بخشد

امروزه استفاده از پلاسما به عنوان یک عامل مناسب جهت جایگزینی روش های قدیمی ضد عفونی پیشنهاد می شود.

DBD پلاسما
برای غیرفعال سازی باکتری های سوبتیلیس و ای کلای استفاده میشود. و تست های مختلف کارایی آن را نشان داده است.

پلاسما با تولید عوامل اکسیدان مثل ازون اثر خود را بر روی میکروارگانیسم های موجود در سطوح مختلف مانند دهان و دندان، پوست و …. می گذارد.

پلاسما سرد یک گاز یونیزه است که اخیرا مطالعات گسترده ای بر روی پتانسیل های درمانی به کمک آن در دندانپزشکی و انکولوژی انجام شده است.
در دندانپزشکی کاربرد ضد میکروبی آن برای از بین بردن جرم دندان و پاتوژن های دهانی استفاده می شود. علاوه بر این در زمینه سفیدکردن دندان ها و ترمیم کامپوزیت ها هم نقش دارد.

از طرف دیگر پلاسما سرد موجب خودکشی و از بین رفتن سلول های توموری می شود و می تواند موجب القا پیری یا خاموشی سلول های توموری با اختلال در چرخه تکثیر این نوع سلول ها شود.

پلاسما در فرایند سفید کردن دندان ها قابلیت استفاده دارد. که همراه با دیگر عوامل سفید کننده می تواند اثر بخشی بالاتری را نشان داده و موجب رضایت پزشک و بیمار از نتیجه درمان شود

در این مقاله مروری به کاربرد های مختلف استفاده از پلاسما سرد در دندانپزشکی پرداخته شده است.علاوه بر کاربرد های مختلف درمانی و ضد عفونی پلاسما سرد، این تکنیک در سفیدکردن دندان ها هم نقش دارداین روش یک روش بدون درد می باشد.

پیشرفت های اخیر در زمینه دانش پلاسما موجب استفاده های درمانی ار پلاسما در علم پزشکی و دندانپزشکی شده است.

یون های، الکترون ها و فوتون های پلاسما توانایی فعال سازی و کنترل پروسه های بیوشیمیایی مختلف را داراست.
پلاسما سرد در حوزه های مختلف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد به خصوص در حوزه دندانپزشکی.
جهت غیرفعال سازی باکتری های دهانی، استریلیزاسیون موثر و درمان در دندانپزشکی از آن استفاده می شود.

از پلاسما سرد برای استرلیزاسیون و از بین بردن باکتری ها استفاده می شود.

جهت سفید کردن دندان ها از آن استفاده می شود.

جهت از بین بردن جرم های دندان از آن استفاده می شود

این مقاله به یک بررسی اجمالی در زمینه کاربردهای درمانی استفاده از پلاسما پرداخته است.

فناوری پلاسما یک علم بین رشته ای است که فیزیک، مهندسی، زیست شناسی و پزشکی در آن مشارکت دارند.

کاربردهای مختلف درمانی آن مثل درمان زخم و سرطان امروزه به اثبات رسیده است.

مقاله قسمت ۱

مقاله قسمت ۲

مقاله قسمت ۳

پلاسمای سرد و گرم با توجه به خصوصیات فیزیک وشیمیایی منحصر به فرد ی که دارد قابلیت نفوذ به تمامی مناطقی که برای اثر نیاز به در دسترس بودن دارد موثر است. این تکنیک برای کاهش مقاومت باکتریایی کارمد است . و تاثیر مستقیمی بروی بهبود سریع زخم قبل وقوع عفونت و ایجاد حالت مزمن دارد.