این خلاصه مقاله جدولی از کاربردهای ازون در دندانپزشکی را ارائه می دهد که می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1.به عنوان روشی غیرتهاجمی برای مراقبت از دندان
2.بهبود میزان بافت معدنی دندان
3.ترمیم بافت بعد از جراحی
4.سفید کردن دندان ها به عنوان مکملی برای H2O2

ازون درمانی می تواند به عنوان یک درمان مکمل در حوزه دندانپزشکی استفاده شود.برای مؤثر بودن ، ازن باید در غلظت کافی ، برای زمان کافی تجویز شود،آب ازونه می تواند به عنوان عاملی زیست سازگار در حوزه دندانپزشکی براحتی مورد استفاده قرار گیرد.

استفاده از ازون در دیسپلازی HPV-16 در مطالعات پیش بالینی

عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ، که اغلب HPV16 است ، با ابتلا به سرطانهای آنوژنیتال و دهان همراه است. تحقیقات نشان داده است که ازون می تواند اثر ضد میکروبی و بالاخص ضد ویروسی بالایی داشته باشد. این مطالعه به بررسی اثر ازون بر روی ویروس HPV-16 در مدل های آزمایشگاهی پرداخته است.
نتایج این مطالعه این امر را تأیید می کند که درمان با کمک ازون در برابر ضایعات ناشی از پاپیلوما ، به ویژه در برابر کسانی که مبتلا به رایج ترین نوع ویروس پرخطر ، HPV16 هستند ، مؤثر است.
علاوه بر دستگاه های ازون، فناوری پلاسما نیز در محل بکارگیری موجب ایجاد گاز ازون می شود.

یکی از مزایای کربوکسی تراپی جوانسازی واژن است. با گذشت زمان و اثرات افزایش سن، پوست واژن شل و افتاده می شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد.

زایمان و دوران یائسگی زنان نیز، اغلب با آتروفی بافت اطراف پری نئوم، کاهش کارایی، تورم بافت و کاهش پاسخ به محرک ها، همراه می باشد. علاوه بر اثرات زیبایی کربوکسی تراپی در این ناحیه، پوست واژن نیز کشیده می شود. استفاده از کربوکسی تراپی در جوان سازی واژن، در عملکرد و ظاهر واژن تاثیر می گذارد.

این روش با تزریق ۵ تا ۶ واحد کربن دی اکسید کربن به ناحیه مورد نظر، جهت تحریک و رشد مویرگ های جدید در بافت ها، انجام می شود. کربوکسی تراپی روشی سریع و غیر تهاجمی است و بیمار بلافاصله بعد از درمان، به زندگی عادی خود بر می گردد.

کربوکسی تراپی نه تنها جنبه زیبایی بر واژن دارد، بلکه اثرات مثبتی بر کیفیت رابطه جنسی می گذارد. کربوکسی باعث Rejuvenation یا جوان سازی از طریق بازسازی و افزایش بافت های ناحیه واژن میشود.

به دلیل افزایش گردش خون در ناحیه Lubrication باعث کاهش خشکی و سوزش واژن و افزایش ارگاسم در زنان خواهد شد. این افزایش گردش خون نتایج قابل توجهی در خصوص رفع تیرگی های ناحیه تناسلی زنان در بر داشته است.

کربوکسی تراپی ولووواژینال موجب فرایندهای زیر می شود:

بهبود قوام و عملکرد واژن
افزایش لوبریکاسیون
بهبود ارگاسم و میل جنسی
بهبود زخم و آثار جراحی
افزایش حساسیت در ناحیه کلیتوریس
افزایش ترشح مخاط

همیشه درمان و بهبودی زخم ها با مشکلات فراوانی همراه بوده است. استفاده از کربوکسی تراپی می تواند به عنوان روشی کاربردی در درمان این زخم ها مورد استفاده قرار گیرد. کربوکسی تراپی دارای اندیکاسیون های درمانی فراوانی بوده و موجب گشته است امروزه در میان جامعه پزشکی محبوبیت زیادی کسب کند.

این خلاصه مقاله به بررسی نتایج استفاده از کربوکسی تراپی در درمان زخم بیماران پرداخته است.

۱۰ بیمار – ۶ بیمار دارای زخم جراحی ابدومینو، ۲ جراحی ناحیه ژنیتال، یک لومپیکتومی سینه و یک زخم پا- مورد بررسی درمانی با کربوکسی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دهنده آن بود که در تمام بیماران نسبت به استفاده از روش های رایج، سرعت بهبودی افزایش یافته بود از طرفی میزان رگزایی و کلاژن سازی افزایش و میزان التهاب کاهش از خود نشان داد.

نانوفت، چربی فرآوری شده بدن است که حاوی غلظت بالایی از سلولهای بنیادی است.سلول های بنیادی به سلول هایی گفته میشود که هنوز تمایز پیدا نکرده و قابلیت تمایز به سلول های اختصاصی را دارند و قادرند با تقسیم سلولی ، سلولهای بنیادی بیشتری تولید کنند.این سلول ها در بازسازی بافت های آسیب دیده اهمیت بسیار زیادی دارند
در این روش درمانی ، ابتدا سلول های بافت چربی از ناحیه ران ها . یا شکم برداشته میشوند این بافت چربی تکینک ویژه ای طی یک فرآیند پیچیده فرآوری شده و چربی بسیار لطیف و ابریشم گونه ای که حاوی سلول های بنیادی فراوانی است به دست می آید.
مشخص شده است که نانوفت تاثیر معجزه آسایی در جوان سازی داشته و پوست های آسیب دیده و تغییر رنگ یافته یا آفتاب سوخته و پیر را بهبود می بخشد.این تکنیک برای جوانسازی و از بین بردن کبودی ، گودی،چین و چروک زیرچشم از بین بردن چروکهای سطحی صورت،گردن،ناحیه دکولته اثرات شگفت انگیزی به همراه دارد.
سلول ها و فاکتورهای رشد داخل بافت چربی قادرند بافت های آسیب دیده را ترمیم کرده و سلولهای پوست را به تولید کلاژن تحریک کنند و خاصیت کشسانی پوست و نشستن پروتئین های ساختاری لازم برای پوست را تقویت میکند همچنین این کار تاثیر مثبتی بر محو شدن جای زخم ها و اسکار دارد (به خصوص در صورتی که همراه تزریق چربی داخل جلدی باشد نتایج شگفت انگیزی حاصل خواهد شد)

مزایا و کاربردهای نانوفت گرافت:

تا پیش از این روش های آنزیمی متداول ترین راه فراوری بافت چربی برای جداسازی سلول های بنیادی بوده است که به دلایل مختلف پزشکان را با مشکل مواجه می کرد. اولین مشکل نیاز به انجام این روش آنزیمی در محیطی تحت شرایط GMP بود که وجود اتاق تمیز با کلاس بالا را ملزوم می داشت. از طرف دیگر روش آنزیمی زمان‌بر بوده و پروسه فراوری را طولانی می کند.

روش NanoFat با کمک نیروهای مکانیکی، نیاز به آنزیم را برای فراوری بافت چربی از بین می برد. این روش بدلیل استریل بودن و closed بودن تمام مراحل و عدم نیاز به آنزیم به عنوان یک روش با حداقل دستورزی ( Minimal Manipulation ) مطرح می باشد. در این روش بافت چربی حاصل از لیپوساکشن طی مراحل شستشو، خرد شدن مکانیکی و فیلتراسیون به یک بافت هموژن بسیار ریز غنی از سلول های بنیادی و فاکتورهای رشد فراوری می شود که قابلیت تزریق با استفاده از سرنگ هایی با سر سوزن بسیار ریز ( ۲۷G-30G ) را به پزشک می دهد.

فوائد استفاده از بافت چربی بصورت اتولوگ

بافت چربی قابلیت کاربردهای مختلفی در زمینه ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب دیده در جراحی‌های ارتوپدی می‌باشد.

• بافت چربی به مقدار فراوان در بدن انسان موجود است.
• بافت چربی به راحتی و با روشی غیرتهاجمی همراه با بی حسی موضعی قابل استحصال می باشد.
• بافت چربی حامل سلول هایی است که علاوه بر تولید بافت چربی قابلیت تمایز به دیگر سلول ها را داشته و در ترمیم دیگر بافت ها نیز می تواند کاربرد داشته باشد.
• بر خلاف سلول های بنیادی موجود در مغز استخوان، کیفیت و مقدار سلول های بنیادی موجود در بافت چربی با افزایش سن کاهش پیدا نمی کند

چه کسانی کاندید استفاده از این فراورده می باشند؟

• کسانی که در طی یک آسیب دچار محدودیت در انجام حرکات فیزیکی شده اند
• کسانی که در بافت های نرم ناحیه تاندون ها، لیگامنت ها و عضلات دچار آسیب شده اند. جهت بازیابی عملکرد، این بافت ها نیازمند ترمیم در کنار انعطاف پذیری می باشند.
• کسانی که دیگر روش های درمانی چون فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی و تزریق استروئیدها بر روی آن ها اثر نکرده است.
• کسانی که به دنبال یک روش غیرتهاجمی جایگزین جراحی می باشند.
• کسانی که پزشک برای آن ها استفاده از لیپوجمز را همراه با انجام جراحی تجویز کرده است.

فوائد این روش درمانی

• می تواند به عنوان جایگزین یا یک درمان مکمل برای جراحی مطرح باشد.
• بافت چربی به راحتی و بصورت غیرتهاجمی همراه با بی حسی موضعی قابل استحصال می باشد.
• بر خلاف سلول های بنیادی موجود در مغز استخوان، کیفیت و مقدار سلول های بنیادی موجود در بافت چربی با افزایش سن کاهش پیدا نمی کند.
• مواد التهابی و خون از بافت چربی خارج شده و خصوصیات طبیعی بافت چربی حفظ می شود. لیپوجمز تمایل به ماندگاری در ناحیه هدف داشته و این امر موجب ماندگاری فوائد آن در زمان طولانی تری در بافت هدف می شود.
• به عنوان یک محصول مورد تائید FDA قابلیت استفاده به عنوان یک روش با حداقل دستورزی را دارا می باشد.

دیوایس های پیشنهادی برای استفاده بهتر و آسانتر از این کیت :

SHAKER : جهت راحتی پزشک و کاهش زمان فرایند خرد سازی بافت های حجیم و تبدیل آن به نانوفت از این دستگاه استفاده میشود.

ULTRASONIC CLEANSER :تمیز کردن ابزار های این کیت به خاطر خاصیت چربی بسیار سخت و زمان بر بوده به کمک این دستگاه شستشوی دقیق صورت گرفته و در زمان صرفه جویی میگردد.

ویروس کرونای جدید بر مردم سرتاسر دنیا تأثیر گذاشته است. Children’s Hospital Los Angeles با جدیت در تلاش است تا از بیماران، خانواده‌ها و اعضای کادر پزشکی خود محافظت کند.

ما از متخصصان خود درخواست کرده‌ایم حقایقی را در اختیار ما قرار دهند تا بتوانیم به کمک آنها به سؤالات عمده‌ای که والدین می‌پرسند پاسخ دهیم. در ادامه، اطلاعاتی درباره این ویروس، کارهایی که باید برای پیشگیری از سرایت هر چه بیشتر آن انجام داد و نحوه حفاظت از خود دربرابر خطر آلوده شدن ارائه شده است.

ویروس‌های کرونا چه هستند؟
ویروس‌های کرونا گروه بزرگی از ویروس‌ها هستند که می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را آلوده کنند و باعث بروز ناراحتی‌های تنفسی شوند؛ این ناراحتی‌ها ممکن است به اندازه سرماخوردگی خفیف یا به اندازه ذات الریه شدید باشند. در موارد نادر، ویروس‌های کرونای حیوانی، انسان‌ها را آلوده می‌کنند و سپس بین آنها سرایت پیدا می‌کنند. شاید ویروس SARS (نشانگان تنفسی حاد) در سال 2002 الی 2003 را به خاطر بیاورید؛ این ویروس نمونه‌ای از ویروس کرونا بود که از حیوانات به انسان‌منتقل شد. یکی دیگر از موارد مهم و جدیدتر نژاد ویروس‌کرونا، MERS (نشانگان تنفسی خاورمیانه) نام دارد که در سال 2012 در خاورمیانه کشف شد و به گفته دانشمندان این ویروس ابتدا از شتر به انسان انتقال پیدا کرده است.

ویروس کرونا چگونه سرایت پیدا می‌کند؟
در انسان، این ویروس عمدتاً از طریق تماس مستقیم با فرد بیمار سرایت پیدا می‌کند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق لمس سطح آلوده و سپس لمس دهان، بینی یا چشم‌ها سرایت پیدا کند، اگرچه گمان می‌رود این شیوۀ اصلی سرایت ویروس نباشد.

مردم چگونه می‌توانند از سرایت این بیماری پیشگیری کنند؟
«مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری» (CDC) اقدامات بهداشتی خوبی ازجمله این موارد را توصیه می‌کند: شستشوی مکرر دست، مصرف مایعات، سرفه کردن در قسمت داخلی آرنج یا دستمال کاغذی و ماندن در خانه در صورت احساس بیماری. به‌علاوه، توصیه می‌کنیم که حتی اگر بیمار نیستید در خانه بمانید، مگر اینکه واقعاً لازم باشد بیرون بروید، و فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنید (حداقل شش فوت یا حدود دو متر از دیگران فاصله بگیرید) و ماسکی بپوشید که دهان و بینی شما را بپوشاند.

علائم بیماری ویروس کرونای جدید (کووید-19) چیست؟
موارد زیر علائم ویروس کرونای جدید هستند:

تب یا لرز

سردرد

سرفه، گلودرد، انسداد بینی یا آبریزش بینی

از دست دادن ناگهانی حس چشایی یا بویایی

تنگی نفس یا مشکل در تنفس

حالت تهوع، استفراغ یا اسهال

سرگیجه، یا درد عضلات یا بدن

آیا کووید-19 قابل درمان است؟
هیچ واکسنی وجود ندارد و از آنجایی که ویروس است، آنتی‌بیوتیک‌ها هم روی آن تأثیری ندارند. ارائه‌دهندگان مراقبت بهداشتی بدون اینکه درمان خاصی وجود داشته باشد، عموماً اقدام به معالجه علائم و ایجاد احساس راحتی بیشتر در بیمار می‌کنند.

آیا CHLA بیماران و ملاقات‌کنندگان را غربال می‌کند؟
کارکنان کادر پزشکی ما، در همه تعاملاتشان با بیماران، از جدیدترین رهنمودهای «اداره بهداشت عمومی شهرستان لس آنجلس» پیروی می‌کنند تا مانع از گسترش این ویروس جدید شوند. تمام کارمندان و بازدیدکنندگان بیمارستان‌ها از نظر علائم این بیماری غربال می‌شوند. هر شخصی که در غربالگری شفاهی رد شود، آزمایش تشخیص ویروس روی او انجام می‌شود. به‌علاوه، آزمایش تشخیص ویروس روی تمامی بیماران CHLA پس از پذیرش در بیمارستان انجام می‌شود. این مورد شامل آزمایش بیماران با رویه‌های آتی است.

در صورت داشتن چه علائمی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شما یا فرزندتان تب، سرفه یا مشکلی در تنفس دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگر مشکوک به کووید-19 هستید پیش از مراجعه به بیمارستان، با پزشک یا بخش اورژانس تماس بگیرید تا این مرکز اطمینان حاصل کند که شما در صورت ابتلا به این ویروس، شخص دیگری را در معرض خطر ویروس قرار نمی‌دهید.

آیا باید برای کودکم از ماسک استفاده کنم؟
خیر. نباید این کار را انجام دهید. طبق توصیه ارائه‌شده ازسوی «مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری» ایالت کالیفرنیا و شهرستان لس آنجلس، هرگاه قصد خروج از منزل را دارید باید صورت خود را با ماسک پارچه‌ای بپوشانید، به استثنای کودکان زیر 2 سال. بنابر توضیحات دکتر مایکل اسمیت (Michael Smit)، متخصص بیماری‌های عفونی در Children’s Hospital Los Angeles، دلیل اصلی این است که استفاده از ماسک می‌تواند برای خردسالان مشکلات تنفسی به وجود آورد. اگر این موضوع با عدم توانایی خردسالان برای بیان این فشار یا برداشتن ماسک ادغام شود، می‌تواند خطر خفگی برای آن‌ها به همراه داشته باشد.

طبق گفته دکتر اسمیت، سرپرست پزشکی بخش کنترل و پیشگیری از بیماری‌های عفونی در CHLA: «اگر خردسالان در تنفس دچار مشکل شوند، به راحتی نمی‌توانند این موضوع را بیان کنند. هیچ کس نمی‌خواهد با هدف کمک به فرزندش به صورت او ماسک بپوشاند، اما سهواً او را در معرض خطر احتمالی خفگی قرار دهد.»

هم اکنون افراد بسیاری هستند که با معضلات و مشکلات فراوانی نسبت به ترمیم زخم ها دست به گریبان بوده و علاوه بر بیمار، نزدیکان و آشنایان آنان نیز به نوعی در مشکلات آن سهیم می باشند. زخم ها آنقدر متنوع هستند که نمی توان جز از راه دسته بندی آنها ، به یک طرح درمانی منظم با توجه به شیوه های متفاوت دست یافت. امروزه راه های متفاوتی برای مبارزه با زخم ارائه و پیشنهاد گردیده که عموماً در بسیاری از زخم ها به عنوان کمک درمان محسوب می شوند. دسته بندی زخم ها را با توجه به شکل ظاهری و پیشرفت آنان به انواع قرمز، زرد ، سیاه، مختلط و فشاری شرح داده و سپس راه های درمان را ذکر می کنیم.

مطلب حائز اهمیت اینکه اکنون اکثر جامعه پزشکی ما با واژه اکسیژن فعال (activated oxygen )  بیگانه می باشند. در صورتیکه در جوامع پزشکی کشور های پیشرفته نزدیک به ۲۵ سال است که استفاده از شیوه اکسیژن فعال را به عنوان درمان زخم و دیگر موارد را به عنوان کمک درمان تلقی می کنند. البته در خصوص درمان زخم ها دستیابی به اطلاعات ضروری در مورد بیماران از جمله تاریخچه، توجه به سن، عادات زندگی، وضعیت تغذیه ای و دارویی، بیماری های زمینه ای، حالات روحی- روانی و احیاناً اطلاعات خاص در مورد هر بیمار بسیار حائز اهمیت می باشد. مثلاً هر چه سن بیمار بیشتر باشد ترمیم زخم به علت مشکلات عروقی و فاکتور های ترمیمی کندتر صورت می گیرد. همچنین استعمال سیگار و مصرف الکل، سوء تغذیه، داروهای ضعیف کننده ایمنی، کمبود برخی ویتامین ها از عوامل تاخیر زخم می باشند. با توجه به تقسیم بندی زخم به انواع قرمز، زرد، سیاه، مختلط و فشاری، درمان های معمول با توجه به وضعیت ظاهری آنان انجام می گردد.

۱-     زخم قرمز

این زخم ها دارای رنگی قرمز تا ارغوانی روشن می باشند که تصمیم گیری در مورد درمان این زخم ها بستگی به روند ترمیم و نوع عملکرد پزشک بر بیمار دارد. اما بطور کل برای تسریع در بهبود زخم فراهم نمودن محیط مرطوب از اهمیت فراوان برخوردار است. می توان این محیط را به شیوه آب حاوی اکسیژن فعال یا به وسیله سالین یا رینگر لاکتات ایجاد نمود. راه های متداول و شناخته شده در جامعه پزشکی استفاده از پانسمان های مرطوب است که در این پانسمان ها از چند لایه گاز خیس شده با محلول سالین روی زخم استفاده می شودکه در نهایت روی این لایه ها گاز خشک و لایه گاز وازلین تمیز می گذارند و بانداژ می کنند. روش دیگری که هم اکنون در جوامع پیشرفته و برخی از پزشکان داخلی از آن استفاده می کنند برگرفته از گاز اکسیژن فعال می باشد. این گاز به نام های اکسیژن نوزاد و اتم اکسیژن مرسوم بوده و از مولکول اکسیژن به دست می آید که قابلیت فوق العاده و حیرت آوری در ترمیم بافت و ضدعفونی زخم ها دارد. البته اکسیژن مولکولی است پایدار که خود به خود تجزیه نمی گردد اما چنانچه در مجاورت انرژی قرار گیرد شکسته و به دو اتم اکسیژن تقسیم می گردد که همان گاز اکسیژن فعال یا نوزاد اکسیژن می باشد و چون اتم اکسیژن به تنهایی در طبیعت هویت و تعریفی ندارد سریعاً با آلودگی های اطراف خود پیوند نموده و آنها را اکسید و از بین می برد و در مجاورت عملکرد پالایش و ضدعفونی قوی ، اتم های اکسیژن با یکدیگر نیز پیوند نموده و مجدداً به اکسیژن تبدیل می شوند. و چنانچه تجمع خروجی اکسیژن فعال را  بر روی زخم ایجاد نمائیم علاوه بر ضدعفونی زخم ، افزایش اکسیژن نیز باعث ترمیم بافت و حتی رگ زایی نیز می گردد. این شیوه می تواند نیاز روش درمان اول یا متداول امروزی را در خصوص مراحل تعویض پانسمان ها ، پوشاندن زخم توسط اکسید روی جهت جلوگیری از ماسیدگی پوست ، نگرانی از نفوذ عوامل خارجی استروما و میکروب ها به داخل زخم ، نگرانی تبخیر سریع آب و مایعات ، پانسمان های مرطوب ، نگرانی عدم تبادل گاز و هوا و موارد دیگر را از بین برده و در نهایت باعث تسریع در ترمیم زخم های قرمز گردد.

۲-     زخم زرد

زخم های زرد دارای ترشحات غلیظ یا رقیق هستند که درمان این زخم ها بر خلاف نوع قرمز، خشک نمودن سطح زخم از ترشحات عفونی مورد نظر بوده که پس از آن اجازه گرانولاسیون زخم داده می شود تا  به تدریج تبدیل به زخم قرمز گردد. یکی از روش های متداول برای خشک کردن ترشحات ، شستشوی مکرر و استفاده از پانسمان خیس به خشک است که باعث تبخیر آب از درون زخم می گردد. از دیگر موارد می توان از محول های آنتی سپتیک مثل پرمنگنات پتاسیم استفاده کرد و  در زخم های کم ترشح از هیدروکولوئید ها  و هیدروژن ها به صورت پانسمان بکار برد. البته در زخم های حاوی ترشحات چرکی زیاد استفاده از پانسمان های مسدود کننده ممنوع می باشد.  گروهی از پزشکان نیز از روش لارو درمانی جهت درمان زخم های آلوده که نوعی مگس می باشند استفاده می کنند. این حشرات در محیطی استریل پرورش داده می شوند و فقط از بافت های مرده عفونی تغذیه می کنند و جالب اینکه مواد ترمیم کننده ای مانند الانتوئین از خود ترشح نموده و با حرکت خود بافت های جوانه ای را تحریک می کنند. همانگونه که در قسمت زخم های قرمز گفته شد به دلیل قدرت فوق العاده اکسیژن فعال در ضدعفونی ، می توان زخم ها را پس از شستشو در مجاورت و تماس گاز اکسیژن فعال قرار داد تا باعث کاهش و حذف عفونت در زخم گردیده و با تشخیص پزشک نسبت به میزان استفاده از این گاز سرعت تبدیل زخم زرد را به قرمز افزایش و زمان بهبودی را به طور حیرت آوری کاهش داد. با توجه به اینکه اتم اکسیژن ناپایدار بوده و در زمان استفاده مصرف و تبدیل به اکسیژن می گردد ، باید از این گاز در زمان تولید جهت درمان استفاده نمود که هم اکنون در بسیاری از کشور ها دستگاه های تولید گاز اکسیژن فعال را بصورت استفاده خانگی و کلینیکی در اختیار پزشکان و بیماران قرار می دهند و خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخلی از این دستگاه ها استفاده نموده و داخل کشور نیز وجود دارد.

دستگاه ترمیم و ضدعفونی زخم :

دستگاه های ترمیم و ضدعفونی زخم دارای ژنراتور هایی هستند که با ایجاد تخلیه الکتریکی یا انرژی بر روی اکسیژن این مولکول را شکسته و از طریق یک لوله خروجی گاز اکسیژن فعال را در دسترس درمان کننده قرار می دهد که استفاده این گاز همراه با بخار سرد و رطوبت و همچنین بصورت محلول در آب بسیار قوی تر و اثر گذارتر می باشد. چرا که باعث تجمع اتم اکسیژن یا همان اکسیژن فعال در محدوده مورد نظر می گردد. نگهداری گاز اکسیژن فعال بصورت تزریق در کپسول گاز و حمل و نقل آن مقدور نمی باشد اما می تواند با تزریق آن در روغن زیتون، کنجد و آفتاب گردان به دلیل خاصیت طبی هر دوی آنها جلوی واکنش و فعل و انفعالات پیوندی اکسیژن فعال را گرفت و آن را در دمای زیر صفر درجه مومیایی نمود و بصورت کرم حاوی اکسیژن فعال جهت درمان استفاده نمود. که خوشبختانه تعدادی از پزشکان داخل نیز از آن استفاده می نمایند. در این روش زخم بیمار را داخل آب قرار داده و یا به وسیله کیسه هایی مناسب پوشانده و با تزریق گاز اکسیژن فعال به طور مرطوب به داخل آن کار ترمیم و ضدعفونی زخم را به نحوه فوق العاده ای انجام می دهند و پس از هر مرحله اکسیژن تراپی سطح زخم را به وسیله کرم های حاوی اکسیژن فعال پوشانده تا علاوه بر ترمیم زخم باعث ریزش بافت های مرده و عفونی زخم بطور خشک شده گردد و در این مرحله زخم مسیر بهبود خود را به سمت زخم قرمز طی می کند. لازم به ذکر است در این مراحل جهت پیشرفت درمان و کاهش زمان بهبودی ، استفاده از انواع پانسمان های موجود و کاربردهای متفاوت آنها نسبت به موقعیت ظاهری زخم ها با تشخیص پزشک به عنوان کمک درمان می توان استفاده نمود که در جای خود بسیار حائز اهمیت بوده و می توانند در کنار این روش قدرت عملکرد خود را به خوبی به عنوان درمان مکمل نشان دهند.

۳-     زخم سیاه

در این نوع، سطح زخم به وسیله ماده نگروتیک سیاه رنگ و معمولاً چسبنده پوشیده شده است. جهت درمان این نوع از زخم ها باید سطح نگروتیک را دبریدمان کرد تا شرایط را برای گرانولاسیون بافت های زیر فراهم آورد. در مجموع این کار به وسیله ایجاد رطوبت و ممانعت از تخریب مایعات زیرین زخم انجام می گردد. راه های دیگر دبریدمان استفاده از پانسمان های هیدروژل ، پانسمان های خیس به مرطوب دبریدمان شیمیایی  و اتولیتیک می باشد . همچنین با خیساندن مستقیم زخم نیز می توان دبریدمان را انجام داد ولی باید توجه داشت که این عمل باعث ماسیدگی بافت های سالم اطراف زخم می گردد که در خصوص افراد دیابتی می تواند خطرناک باشد. البته چنانچه در زمان خیساندن مستقیم زخم از آب حاوی اکسیژن فعال استفاده شود می توان از ماسیدگی بافت های سالم اطراف زخم جلوگیری و آن را کاهش داد و از آنجائیکه اکسیژن فعال به دلیل قابلیت ضد عفونی باعث خشکی پوست می گردد ، لازم است پس از هر بار استفاده  محل زخم و اطراف آن را به وسیله کرم حاوی اکسیژن فعال چرب نمائیم تا هم از خشکی پوست جلوگیری شود و هم نسبت به سرعت بهبود زخم تاثیر نماید.

۴-     زخم های مختلط

این زخم ها ترکیبی از زخم های سیاه  و زخم های تمیز و جوانه ای می باشند که مانند شیوه های پیشنهادی قبل، ابتدا قسمت نکروزه و سیاه زخم را درمان نموده تا پس از نابود شدن عفونت به روش زخم قرمز آن را بهبود نمائیم .

۵-     زخم های فشاری

زخم های فشاری که به نام زخم بستر نامیده می شوند در بیمارانی که به علتی دچار بی حرکتی شده اند این عارضه گریبانگیر آنان شده و علت عمده ایجاد زخم بستر مربوط به فشار طولانی مدت بر روی پوست و متعاقب آن عدم خون رسانی به این عضو می باشد. به طور جامع می توان مراحل ابتدایی تا پیشرفته زخم را به شرح زیر بیان نمود.  فشار وارده باعث کاهش یا قطع خون رسانی به پوست یا بافت های زیرین شده و به دلیل اختلال در وضعیت متابولیسم موجب انوکسی و ایسکمی بافتی شده و چنانچه مدت زمان فشار طولانی تر شود مرگ سلولی و سپس نکروز بافتی، خراشیدگی و زخم را خواهیم داشت و با شکافته شدن پوست بدن ، میکروارگانیسم ها و عفونت های ثانوی در محل زخم نفوذ می کنند که در نهایت می تواند عمیق تر گردد و به عضله و استخوان راه یابد و موجب انتقال عفونت از طریق جریان خون به تمام نقاط بدن شود. البته زخم های فشاری نیز مانند دسته بندی زخم از قرمز تا سیاه متنوع و متفاوت می باشد که می توان به شیوه ها و روش هایی که شرح داده شد نسبت به درمان آنها اقدام نمود. با توجه به ماهیت و مشکلات زخم ها بسیار واضح و روشن است که معضلاتی همچون عفونت، پائین بودن سیستم ایمنی بدن، مشکلات عروقی، کاهش میزان اکسیژن در خون ، بالا بودن قند خون مخصوصاً در افراد دیابتی ، بالا بودن سن ، بالا بودن غلظت خون از مشکلات مهم و اساسی زخم ها می باشد. اما با توجه به عملکرد طبیعی و خدادادی اکسیژن فعال و شیوه تجزیه و پیوندی خارق العاده آن در استفاده از این گاز، اکسیژن فعال در درمان اینگونه مشکلات به طور شگفت انگیزی عمل می نماید. با توجه به خاصیت اکسیژن فعال هر گونه ویروس ، میکروب ، قارچ ، باکتری و آلودگی های خطرناک در مجاورت و تماس این ماده حیاتی قرار گیرد آنها را اکسید نموده و در نهایت نابود و بی خطر می سازد. به همین منظور چنانچه بیمار و حتی یک فرد سالم آب نوشیدنی خود را به وسیله اکسیژن فعال پالایش و ضدعفونی نماید علاوه بر اینکه هر گونه رنگ ، بو ، طعم نامطبوع ، میکروب ، ویروس ، باکتری و آلودگی های خطرناک را از بین می برد می توان با نوشیدن آن اکسیژن نوزاد را وارد سیستم گردش خون نموده و در نهایت باعث افزایش اکسیژن خون ، پائین آمدن غلظت خون و بالا بردن سیستم ایمنی افراد ( مخصوصاً افراد کهنسال ) و از همه مهمتر سیستم گردش خون را سم زدایی و ضدعفونی نمود . در خصوص افراد دیابتی به این روش نشان داده شده است که خوردن آب حاوی اکسیژن فعال باعث کاهش قند خون می گردد.

جالب تر اینکه نوشیدن آب حاوی اکسیژن فعال مخصوصاً به طور ناشتا زخم معده ، ورم معده را درمان و حتی باعث کاهش عفونت روده و زخم های آن نیز می شود. همچنین بدن همان واکنشی را که نسبت به جذب مولکول اکسیژن دارد به نوزاد اکسیژن نیز نشان می دهد با این تفاوت که غلظت بالای اکسیژن نوزاد هیچگونه عوارض و مشکلی را بر خلاف غلظت بالای ۳ درصد اکسیژن ایجاد نمی کند .